بررسی جایگاه حکمروایی خوب شهری (مطالعه ی موردی: شهر بهشهر)

تحقیقات انجام شده در شهر بهشهر نشان از مشکلات گوناگون شهرداری در مواردی همچون عدالت، عدم اطلاع رسانی، پاسخگویی و عدم رضایت شهروندان است؛ که اینها از شاخصهای حکمروایی خوب می باشد. لزوم انجام تحقیقی نسبتا جامع برای نشان دادن وضعیت کلی آن در شهر بهشهر و برنامه ریزی در راه ارتقای آن، ضرورتی غیرقابل انکار به شمار می آید. لذا با در نظر گرفتن رویکردهای نوینی همچون حکمروایی خوب شهری و توجه به این امر که حکومت شهری در مقابل حکمروایی شهری قرار می گیرد؛ این تحقیق با سنجش میزان اعمال شاخصهای حکمروایی خوب(مشارکت، شفافیت، قانونمندی و...) از زوایای مختلف دریچه ای را به روی به این مهم باز می کند، که اولا اعمال این شاخصها از ضروریات توسعه پایدار است و اینکه شهروندان و بخش خصوصی می توانند در فرآیند برنامه ریزی و اجرای برنامه نقش مهمی ایفا نمایند؛ و راه رسیدن به اهداف را تسهیل نمایند. برای دستیابی به این هدف پرسشنامه ای به حجم نمونه ای برابر با 380 نفر از شهروندان و 10 نفر از متخصصان شهرداری پرداخته شد. نتیجه نشان می دهد که حکمروایی در بهشهر وضعیت مناسبی ندارد. از طرفی با تحلیل مدل spss مشخص شد که مهمترین نقطه قوت حکمروایی مشارکت مردم، و مهمترین ضعف عدم همکاری مسئولین و ارگانها با یکدیگر می باشد.از مهمترین راهکارهایی که می توان برای شهر بهشهر رائه داد: 1- اجرای مدیریت یکپارچه شهری و ضرورت هماهنگی سازمانی. 2- ایجاد (حلقه مشاوران) شورای تخصص-های مختلف شهری با استفاده از خبرگان محلی و ایجاد انگیزه برای آنان.